Γιόσεφ Κουμπότα Βλάντικα

Συνέντευξη στην ανταποκρίτρια μας στη Νέα Υόρκη Λία Φιετζ

Το «Manos Sucias» μας αποκαλύπτει τις πραγματικότητες που έχουν να κάνουν με την εκμετάλλευση των παιδιών αλλά και των φτωχών ψαράδων στην Μπουεναβεντούρα της Κολομβίας.

 Δύο άτομα ξεκινούν ένα ταξίδι με προορισμό της Μπουεναβεντούρα, την πιο επικίνδυνη πόλη της Κολομβίας, μέσα από τα σκοτεινά κύματα του Ειρηνικού. Το φορτίο τους που είναι γεμάτο με 100 κιλά κοκαΐνης. Το έργο ακολουθώντας τα βήματα των παράξενων αυτών αδελφιών που ριψοκινδυνεύουν τα πάντα για μια καλύτερη ζωή, διερευνά σε βάθος τη ζωή που διαδραματίζεται στην καρδιά της αλυσίδας του διαμετακομιστικού εμπορίου των ναρκωτικών, σε διεθνές επίπεδο.Παραγωγός της ταινίας είναι ο Σπάικ Λι.

Ο σκηνοθέτης της ταινίας Γιόσεφ Κουμπότα Βλάντικα, μας μιλάει για το πρώτο του σκηνοθετικό έργο μεγάλης διάρκειας, τη διαδικασία της παραγωγής ταινιών στην Κολομβία, τη μορφή και το μέλλον του «Manos Sucias» και για άλλα πολλά.

Από πού προέρχεται η κεντρική ιδέα του «Manos Sucias»;

Είχα ταξιδέψει  στη Νότια Αμερική μαζί με έναν στενό μου φίλο. Τότε ήμουνα στο τελευταίο έτος της σχολής κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Ταξιδεύαμε κατά μήκος των ακτών του Ειρηνικού και συναντήσαμε  εγκαταλελειμμένες πόλεις και βρισκόμενες σε κλοιό από πολλά διάφορα πράγματα, μεταξύ αυτών φαινόταν ξεκάθαρα ότι γινόταν και διακίνηση ναρκωτικών. Πολλοί ψαράδες που μας μετέφεραν εκεί, μας έλεγαν διάφορες ιστορίες ατόμων που έμπαιναν μέσα σε πρόχειρα κατασκευασμένα υποβρύχια γεμάτα ναρκωτικά, που κατασκευάστηκαν-αυτά τα υποβρύχια- μέσα στις ζούγκλες και εκατοντάδες άνθρωποι εργάζονταν σε αυτή τη παράνομη δραστηριότητα. Σκέφτηκα ότι θα ήταν ενδιαφέρον να γυριζόταν ένα ντοκιμαντέρ. Για τα επόμενα τρία χρόνια, όποτε μπορούσα, ταξίδευα στο συγκεκριμένο μέρος και ερευνούσα, μαζί με μια φίλη την Κέλλυ Μοράλες, που κατάγεται απ’εκει, πιο βαθιά για το συγκεκριμένο θέμα. Είχαμε εξασφαλίσει άδεια από την κυβέρνηση της Κολομβίας να επισκεφθούμε τη ναυτική βάση στην περιοχή « Μάλαγα», όπου οι αρχές είχαν κατάσχει μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών μέσα από αυτά τα υποβρύχια.

Τι συμβολίζει ο τίτλος;

Καταρχήν σημαίνει «Βρώμικα Χέρια» και στα αγγλικά δεν ακούγεται ως ένας «καλός»τίτλος. Λειτουργεί μεταφορικά για περιπτώσεις ατόμων που αναμειγνύονται με αυτού του είδους τον κόσμο και υποχρεωτικά θα πρέπει να λερώσουν τα χέρια τους. Έχει επίσης να κάνει με την απώλεια της αθωότητας του μικρότερου αδερφού στο έργο. Στην αρχή είναι ο ατσίδας νέος που χορεύει, διασκεδάζει, χωρίς να γνωρίζει πραγματικά που επρόκειτο να ξεπέσει. Στο τέλος του έργο θα χάσει τον σκοπό της ύπαρξης του.

Πως επιλέξατε τους πρωταγωνιστές σας;

Οι περισσότεροι από τους ηθοποιούς είναι φοιτητές θεάτρου, που σπουδάζουν στο Πανεπιστήμιο Βαλσέντε Πασίφικο, στην Μπουεναβεντούρα. Η σχολή έχει 60-80 φοιτητές ετησίως. Όταν συνάντησα τον Κρίστιαν Ντέλο που είναι ο νεότερος ηθοποιός του έργου, αντιλήφθηκα ότι πρόκειται για απίστευτη περίπτωση, με προσωπικότητα που ξεχωρίζει και με ένα ακατέργαστο ταλέντο. Μαζί με το σεναριογράφο Άλαν Μπλάγκο αποφασίσαμε να αλλάξουμε το αρχικό σενάριο και να το προσαρμόσουμε, εμπνεόμενοι από την ενέργεια και τη προσωπικότητα του Ντέλο. Ταυτόχρονα με όλα τα παιδιά, κάναμε αρκετές πρόβες και τους κρατήσαμε κοντά, έτσι ώστε να φέρουμε το φιλμ και τις ερμηνείες τους στο επίπεδο που θέλαμε. Προσαρμόσαμε τους διαλόγους με τέτοιο τρόπο που να περιλαμβάνεται και η τοπική διάλεκτος της Μπουεναβεντούρα. Υπήρξαν και σκηνές, ρεαλιστικές-αληθινές από τη δικιά τους προσωπική ζωή.

Διαβάζοντας την περίληψη του έργου, κάποιος θα περίμενε ότι θα υπήρχε έντονο το στίγμα μιας  ακόμη ταινίας μια ταινία για το εμπόριο ναρκωτικών στην Κολομβία, αλλά στο «Manos Sucias» δεν το είδαμε αυτό. Τι σας έκανε να αποφασίσετε να υπερβείτε αυτό το στερεότυπο;

Έζησα στη Μπογκοτά 3 μήνες, για να εξασκήσω τα Ισπανικά μου. Όταν ανέφερα στους δάσκαλους μου ότι γυρίζω αυτό το φιλμ αυτοί είπαν…» να άλλη μια ταινία για τα ναρκωτικά». Η ταινία όμως δεν είναι για αυτό. Δεν βλέπεις καν ναρκωτικά στο φιλμ. Αναφέρεται σε ένα τόπο που είναι απομονωμένος που έχει ξεχαστεί από πολύ κόσμο. Έτσι πίστεψα ότι αυτό το έργο θα βγάλει από την αφάνεια ένα μέρος όπου οι κάτοικοι του δεν έχουν πραγματικά φωνή.

Αυτή είναι η πρώτη σας μεγάλου μήκους. Πως εισπράξατε τη μετάβαση από τις τηλεοπτικές διαφημίσεις και τα μικρής διάρκειας ταινιάκια σε μια μεγάλου μήκους;

Όλα έχουν να κάνουν με το πόσο καλά προετοιμάζεις το κάθε πρότζεκτ, είναι όμως δεδομένο πως χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια και οικονομική δυνατότητα για να γυριστεί μια ταινία μεγάλου μήκους. Ειδικά το «Manos Sucias» δεν γυρίστηκε στην Νέα Υόρκη, και με όλο τον εξοπλισμό στα χέρια μου. Γυρίστηκε σε ένα μακρινό μέρος, οι δυσκολίες ήταν κάποιες στιγμές ανυπέρβλητες και σε συνθήκες άγχους και φόβου. Το γεγονός ότι κατά το παρελθόν είχα βρεθεί στο συνεργείο του Σπάικ Λι στο «Red Hook Summer», ήταν μια σημαντική εμπειρία, αλλά το να είσαι εσύ ο σκηνοθέτης είναι κάτι τελείως διαφορετικό.

Το «Manos Sucias» θα προβληθεί τη Δευτέρα 22/9 στις 17:45 στον κινηματογράφο ΔΑΝΑΟ