Jimmy’s Hall

Ιστορικό-Βιογραφικό δράμα, 1ο9΄, Μ. Βρετανία, 2014

Πρωτότυπος Τίτλος: Jimmy’s Hall

Γλώσσα: Αγγλικά

Του  Κεν Λόουτς

Με τους Μπάρι Γουόρντ, Σιμόν Κίρμπι, Αντριου Σκοτ

Η τελευταία ταινία του Βρετανού σκηνοθέτη Κεν Λόουτς -πριν βγει στην σύνταξη- διαγωνίσθηκε στο Φεστιβάλ Καννών 2014 διεκδικώντας τον Χρυσό Φοίνικα. Ανήκει στην κατηγορία των πολιτικών του ταινιών, όπως είναι μεταξύ άλλων το «Ladybird, Ladybird» ή το «Ψωμί και Τριαντάφυλλα».
H πραγματική ιστορία που μας διηγείται ο Λόουτς τοποθετείται το 1932 στην Ιρλανδία με κεντρικό χαρακτήρα τον άγνωστο ακτιβιστή Τζέιμς Γκράλτον (Μπάρυ Γουόρντ), έναν τοπικό αρχηγό του κομμουνιστικού κόμματος, και μέλος του SinFinn που επιστρέφει στην πληγωμένη από ανεργία πατρίδα του, μετά από μια δεκαετία παραμονής στη Νέα Υόρκη, για να στηρίξει τη μητέρα του και να δημιουργήσει ένα στέκι ιδεών και δράσης. Η δυναμική του προσωπικότητα και οι επαναστατικές κομμουνιστικές του ιδέες θορύβησαν την εκκλησία και την άρχουσα τάξη, που βρήκαν μια γελοία αφορμή για να τον απελάσουν. Ο Γκράλτον υπήρξε ο μοναδικός ιρλανδός πολίτης που απελάθηκε από τη χώρα του χωρίς δίκη.

Ο Λόουτς, στο κύκνειο κινηματογραφικό του άσμα χρησιμοποιεί όλες τις αγαπημένες του τεχνικές. Η ταινία διαθέτει το λιτό νατουραλιστικό στιλ του δημιουργού, τους τόνους και τις εκφράσεις της καθομιλουμένης διαλέκτου της συγκεκριμένης Ιρλανδικής περιοχής, διαθέτει χιούμορ, βέβαια σε μικρότερες δόσεις από το προηγούμενο του φιλμ (το « Angel’s Share») και μικρό αριθμό ερασιτεχνών ηθοποιών, όπως συνηθίζει να ενσωματώνει στις ταινίες του, ο γνωστότερος εκπρόσωπος του Βρετανικού σινεμά.
Βλέπουμε τον Τζέιμς μαζί με μεγάλες ομάδες ανθρώπων να συζητούν για τον τρόπο αντίδρασης έναντι της τοπικής άρχουσας τάξης, φέρνοντας μας στο μυαλό το« Γη και Ελευθερία», και τις εκεί συζητήσεις για τη διανομή της γης. Η ξύλινη αίθουσα θα μετατραπεί σε μια υπέροχη συνεύρεση ανθρώπων που τους ενώνει το κοινό όραμα για κοινωνική δικαιοσύνη και ίσες ευκαιρίες για όλους. Εκεί χορεύουν, εκεί τραγουδούν, εκεί ο Τζέιμς θα συναντήσει τον μεγάλο του έρωτα, την Ούνα, ( πάντα ο σκηνοθέτης διασταυρώνει τις προσωπικές-ερωτικές ιστορίες με τη πολιτική) ένας χώρος αντίστασης όπου οι εξουσιαστές από φόβο και τρόμο θα τον κάνουν στάχτη.

Το έργο ίσως θεωρηθεί συμβατικό-απλοϊκό, ότι στην τελική δεν κομίζει κάτι που δεν το έχουμε ξαναδεί από τον Βρετανό σκηνοθέτη και τον φίλο του σεναριογράφο Πολ Λάβέρτι. Μπορεί κι έτσι να είναι . Δεν είναι σίγουρα η μεγάλη ταινία του Λόουτς, μα αυτό το γνωρίζει. Στοχεύει όμως αλλού. Μέσα από αυτή την βιογραφία υπενθυμίζει στους συντρόφους του (κι όχι μόνο), ότι η απάντηση στις διακρίσεις, στην έλλειψη ευκαιριών των αδύναμων κοινωνικά στρωμάτων- που εξακολουθούν να υφίστανται-, είναι η  αλληλεγγύη και η δράση, στο πλαίσιο της κοινότητας. Η διαχρονική του άποψη ότι οι μειονεκτούντες, τα αουτσάιντερ του κόσμου τούτου χρειάζονται ένα κίνητρο για να δομήσουν την επαναστατική αλλαγή, το παράδειγμα του, η έμπνευση του , είναι ο κεντρικός ήρωας της ταινίας, ο οραματιστής Τζέιμς Γκράλτον. 

Ο Κεν Λόουτς στα 78 του χρόνια παραμένει ένας καλός κινηματογραφιστής κι ένας γνήσιος μαρξιστής.

 ”Jimmy’s Hall” από 4 Δεκεμβρίου στους κινηματογράφους σε διανομή Feelgood