Η Κωνσταντίνα Κοτζαμάνη μιλάει για το «Washingtonia» λίγα 24ώρα πριν προβληθεί στην Μπερλινάλε

Η νεαρή σκηνοθέτις Κωνσταντίνα Κοτζαμάνη θα βρίσκεται στο Βερολίνο για να παρουσιάσει την 25 λέπτη μικρού μήκους  της με τίτλο «Washingtonia» που διεκδικεί ακόμα και το πρώτο βραβείο στη συγκεκριμένη κατηγορία. Η ταινία προβλήθηκε στην Αθήνα τον Σεπτέμβριο του 2013 στα πλαίσια του Open Air Film Festival που διοργανώνεται από  τις Νύχτες Πρεμιέρας.

Όπως μας ανέφερε “Το «Washingtonia» ολοκληρώθηκε μέσα σε ένα μήνα, συμπεριλαμβανομένου και του μοντάζ, γιατί υπήρχε  μια συγκεκριμένη προθεσμία υποβολής των αιτήσεων και προβολής των ταινιών στο Φεστιβάλ Αθηνών. Στη συνέχεια όμως, η ταινία πέρασε ξανά από τη διαδικασία του μοντάζ, κι έχοντας πια περισσότερο χρόνο στη διάθεση μου προχώρησα σε αλλαγές, όπως ακριβώς θα προβληθεί στο Βερολίνο”.

Υπήρχε κάποιο άτομο που σε στήριξε και  σε προέτρεψε να δοκιμαστείς και εκτός των ελληνικών συνόρων ή ήταν καθαρά δική σου επιλογή;
Η διαδικασία προώθησης των έργων μέσα από τα Φεστιβάλ ,είναι χρονοβόρα και πολυδάπανη, ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχει ομάδα να σε στηρίζει όπως γίνεται στο εξωτερικό. Αλλά δεν βλέπω να υπάρχει άλλος αποδοτικότερος τρόπος για να επικοινωνήσει ένας δημιουργός τις ταινίες του με τον έξω κόσμο . Συνέπεσε χρονικά και κάπως έτσι την έστειλα στο Βερολίνο.

Από μια πρώτη ανάγνωση της περίληψης εικάζουμε ότι το έργο δεν κινείται σε ρεαλιστικά μονοπάτια αφήγησης. Όντως ισχύει κάτι τέτοιο ή αυτό που διαβάσαμε είναι παραπλανητικό; Πως θα το χαρακτήριζες;

Η σύνοψη αποτυπώνει την ατμόσφαιρα της ταινίας. Η αφήγηση είναι ρεαλιστική ωστόσο υπάρχουν πολλά μονοπάτια. Υπάρχουν και  αναφορές στη μυθολογία που κάνουν την αφήγηση ίσως πιο σύνθετη αλλά όχι λιγότερο ρεαλιστική.

Θα έλεγες ότι το έργο έχει χαρακτηριστικά στο επίπεδο είτε της τεχνικής ή του σεναρίου με τις 2 προηγούμενες σου ταινίες;

Δεν ξέρω τί σημαίνει ακολουθώ μια τεχνική. Δεν νιώθω ότι ακολούθησα μια τεχνική στις προηγούμενες δουλειές μου. Σεναριακά νομίζω ότι οι ταινίες μου έχουν κάτι κοινό. Γράφω για τους ανθρώπους και τα ζώα – ή – τα ζώα και για τους ανθρώπους.

Ακολουθείς ένα συγκεκριμένο μοτίβο σκηνοθετών που θαυμάζεις; Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου σκηνοθέτες.

Δεν έχω αγαπημένους. Συνήθως λειτουργώ με το να κρατάω μέσα μου την τελευταία ταινία που μου άρεσε και σκέφτομαι έτσι τον σκηνοθέτη της. Για παράδειγμα πρόσφατα σκεφτόμουν την Lucrecia Martel με αφορμή μια σχετική συζήτηση που είχα.

Πως προσέγγισες τους ηθοποιούς και το τεχνικό τιμ. Συμμετείχαν γνωστοί και φίλοι όπως συνηθίζεται στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, ή λειτούργησες διαφορετικά;

Αυτή η ταινία είχε μια ιδιαιτερότητα. Δεν είχε σενάριο. Είχε ένα προσχέδιο. Επίσης αυτό το προσχέδιο χτιζόταν κάθε μέρα σε σχέση με τους χώρους τους ανθρώπους που πιστεύαμε ότι ταίριαζαν στο κλίμα της ταινίας. Όσοι πρωταγωνιστούν δεν είναι ηθοποιοί. Τους ανακαλύψαμε είτε από φίλους φίλων, είτε από τον δρόμο είτε τυχαία. Αντίστοιχα η βασική ομάδα συνεργατών αποτελείται από άτομα του πολύ στενού φιλικού μου κύκλου, που έχω ήδη ξαναδουλέψει μαζί τους. Ωστόσο ήρθαν και άτομα που δεν τα γνώριζα πιο πριν και με εμπιστεύτηκαν.

Αντιμετώπισες προβλήματα στη διαδικασία εξεύρεσης των πόρων. Στηρίχθηκες αποκλειστικά στην αυτοχρηματοδότηση ή υπήρξε στήριξη και από άλλες πηγές.

Δυστυχώς στηριχθήκαμε αποκλειστικά στα χρήματα του Ε.Κ.Κ που ήταν ελάχιστα. Σε κάθε ταινία αντιστοιχούσε  το ποσό των 5.000 ευρώ. Και λέω δυστυχώς γιατί ζοριστήκαμε πολύ, και οι άνθρωποι πληρώθηκαν συμβολικά, ουσιαστικά μόνο για τα έξοδά τους. Αλλά όλα έγιναν πολύ γρήγορα και δεν είχαμε χρόνο να ψάξουμε για άλλα χρήματα.

Πιστεύεις ανοίγει και άλλους δρόμους το διαγωνιστικό του Βερολίνου; Θα ήθελες η επόμενη σου ταινία να είναι μεγάλου μήκους ή θα συνεχίσεις με ένα ακόμα short.

Δεν ξέρω αν ανοίγει. Θα ήθελα να περιμένω να μου ανοίξει κάτι …
Σχεδιάζω να κάνω μια μικρού μήκους ακόμη. Την είχα ξεκινήσει σεναριακά αρκετό καιρό πριν.
Και μια μεγάλου… Το ένα δεν αποκλείει το άλλο…

washingtonia trailer/madame elli from Konstantina Kotzamani on Vimeo.