Βρεθήκαμε στην επίσημη προβολή της ταινίας του Γ. Σερβετά ” Να Κάθεσαι και να Κοιτάς” στο Πανόραμα του Βερολίνου

Ανταπόκριση: Δέσποινα-Ηλέκτρα Βούλγαρη

Η επέλαση των ελληνικών ταινιών στο 64ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου ξεκίνησε: η ταινία «Να κάθεσαι και να κοιτάς» του Γιώργου Σερβετά προβλήθηκε χθες το βράδυ στο τμήμα Πανόραμα του 64ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, λίγους μήνες μετά την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ του Τορόντο.

Σε ένα άγριο και λεηλατημένο τοπίο εκτυλίσσεται η ιστορία της νεαρής Αντιγόνης, η οποία επιστρέφει στον τόπο καταγωγής της για να διαπιστώσει την παρακμή μίας φαινομενικά ήρεμης κοινότητας. Η βία είναι το συνεκτικό στοιχείο που διαπερνά την κλειστή κοινωνία σε όλα τα επίπεδα: λεκτικά, σωματικά, σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος. Η πρωταγωνίστρια βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα τείχος σιωπής και το δίλημμα γίνεται ξεκάθαρο: να «καθίσει να κοιτά» ή να πάρει την κατάσταση στα χέρια της.

Μέσα στο απογυμνωμένο βιομηχανικό σκηνικό της ελληνικής επαρχίας οι ήρωες της ταινίας μένουν αδιάφοροι και αμέτοχοι, αποδέχονται τους νόμους της ζούγκλας –δίκαιο έχει ο πιο ισχυρός-, εθίζονται στην βία και στην υποταγή. Ο σκηνοθέτης στήνει ένα μεταμοντέρνο γουέστερν καθώς οι πρωταγωνιστές γίνονται έρμαια στην εξουσιομανία του κακού σερίφη. Οι νέοι διαφθείρονται, οι μεγαλύτεροι διαφθείρουν. Μία κοινωνία σε διαρκή πτώση.

Χαρακτηριστική για τη σαθρή κοινωνία που στήνει ο σκηνοθέτης  είναι η δήλωση του ίδιου για την έμπνευση της ταινίας : «οι διαδηλώσεις που ξέσπασαν στην Ελλάδα το 2008, λίγους μήνες πριν την “επίσημη” έναρξη της οικονομικής κρίσης, σήμαναν (ή μάλλον γιόρτασαν) το τέλος μιας “κουλτούρας επιθετικής ευημερίας”. Ένα τέτοιο περιβάλλον επέτρεψε στο χαρακτήρα της Αντιγόνης να αποκτήσει την αυτοπεποίθηση για να απαιτήσει ένα κόσμο στα μέτρα της».

Ο Γιώργος Σερβετάς με την δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του βουτάει στα βαθιά νερά του κοινωνικού σχολιασμού προκαλώντας το ενδιαφέρον του κινηματογραφόφιλου κοινού και δημιουργώντας προσδοκίες για το μέλλον.

Δέσποινα-Ηλέκτρα Βούλγαρη