R.M.N.

Κριτική Ιάκωβος Γωγάκης

Ταξιδιωτικοί οδηγοί, τουριστικά πρακτορεία και οι ίδιοι περιηγητές  ,  περιγράφουν την Τρανσυλβανία, σαν απόκοσμη, τρομακτική, επικίνδυνη, όπως ο θρύλος του κόμη Δράκουλα επιτάσσει, συνάμα και πανέμορφη. Μια εμπειρία,  που οι ταξιδιώτες  θα ήθελαν να γευτούν,  ξανά και ξανά.

Ο γνωστότερος Ρουμάνος σκηνοθέτης, ο Κριστιάν Μουντζίου, συνεχίζει να διευρύνει τον προβληματισμό του,  στη σήψη, τη διαφθορά και την αλλοτρίωση των συμπατριωτών του, στη βάση της πολύγλωσσης- πολυεθνικής περιοχής,  που ανήκει πλέον στη Ρουμανία, την Τρανσυλβανία.

Ένας  άντρας Ρομά, , ο Ματίας, επιστρέφει από τη Γερμανία, όπου εργαζόταν.. Η σύζυγος του και το παιδί του, δεν τον υποδέχονται πανηγυρικά. Κάθε άλλο.

Η πρώην του σύντροφος, διατηρεί μια επιχείρηση άρτου στο χωριό, και για να κερδίσει τις επιδοτήσεις της Ε.Ε , προσλαμβάνει μετανάστες, κυρίως από τη Σρι Λάνκα.

Τα πάθη ξυπνούν στην κοινότητα, όταν οι ντόπιοι, συνασπίζονται για να μην επιτρέψουν στους ξένους να εγκατασταθούν και να διαμείνουν στην περιοχή.

Ο Μουντζίου , στην προηγούμενή του ταινία « Η Αποφοίτηση»,  παρουσίασε την μετα-κομμουνιστική κοινωνία της Ρουμανίας, ως τοξική, αποτέλεσμα του άκρατου  ατομικισμού. Προσθέτει στο νέο του έργο,  το στοιχείο του εθνικισμού, το οποίο αντανακλά και τις σύγχρονες πολιτικές εξελίξεις στη χώρα του. Ο τίτλος,  με τα αρχικά  R.M.N,  μας  παραπέμπει σε μια ακτινογραφία , που μπορεί να ανακαλύψει τι κρύβεται σε κάθε μη ορατό σημείο.

Ο Μουντζίου,  δημιουργεί μια διεισδυτική κοινωνικοπολιτική ταινία,  με τρομερό σασπένς, αλλά  και μια Αγγελοπουλική μακρόσυσρτη σεκάνς , με όλο το καστ –επαγγελματιών κι ερασιτεχνών ηθοποιών- να παρελαύνει , που θυμίζει ένα θίασο του παραλόγου.

Ο κεντρικός ήρωας της ταινίας, βρίσκεται αντιμέτωπος και με τα δικά του διλήμματα , που δεν είναι πάντα ηθικά βγαλμένα. Κάθε ένας από τους χαρακτήρες , μιλάει μια διαφορετική γλώσσα. Ταυτόχρονα,  ούτε όσοι επιδιώκουν την απομάκρυνση των ξένων εργατών,  μπορούν να συνεννοηθούν, σε ένα μέρος του κόσμου,  όπου τα θηρία πάντα υπήρχαν και τώρα αποκτούν την ανθρώπινη μορφή.

Προβληματιζόμαστε, εάν ο Μουντζίου, που θεωρείται ένας από τους πρωτεργάτες του «νέου ρουμάνικου κινηματογραφικού ρεύματος « και στις δύο πρώτες του μεγάλου μήκους ταινίες  « Δύση» και « 4 μήνες, 3 εβδομάδες, 2 μέρες», έβλεπε θετικά το καπιταλιστικό οικοδόμημα, εάν πλέον, πλήρως το αμφισβητεί .

“R.M.N.” από την Πέμπτη 8/12 στους κινηματογράφους