Τα Highlights του Φεστιβάλ Sundance του Λονδίνου

Ανταπόκριση Πόλα Τσώνη

Ένα πλούσιο πρόγραμμα με ταινίες μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ, συναυλίες από πρωτοποριακά μουσικά σχήματα, ανοιχτά workshops και πάνελ συζητήσεων αλλά και ταινίες σταθμό από το αρχείο του Φεστιβάλ, περιλάμβανε το τρίτο κατά σειρά Sundance London Film and Music Festival που ολοκληρώθηκε την τελευταία εβδομάδα του Απρίλη.

Το Ίδρυμα Sundance ιδρύθηκε το 1981 από τον θρύλο του παγκόσμιου κινηματογράφου Robert Redford, με στόχο την ανακάλυψη και την ενίσχυση νέων ταλαντούχων δημιουργών, και φέτος γιορτάζει 30 χρόνια διοργανώσεων, με αφετηρία τη Γιούτα των ΗΠΑ το 1985.

Σχετικά πρόσφατα αφιχθέν λοιπόν επί ευρωπαϊκών εδαφών, το Sundance London κατάφερε για μία ακόμη χρονιά όχι μόνο να μας ανοίξει ένα παράθυρο στον κόσμο, δείχνοντάς μας κόσμους χωρίς φωνή, κόσμους που δεν ξέραμε και δε θα είχαμε ίσως  ποτέ την ευκαιρία να γνωρίσουμε, αλλά και φωτίζοντας με τρόπο ευαίσθητο και συμπονετικό την κοινωνική πραγματικότητα, όπως αυτή διαμορφώνεται μέσα από την απλότητα και την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων στα διάφορα μήκη και πλάτη της Γης.

Αναμφίβολα, η ταινία που μονοπώλησε το ενδιαφέρον των Μέσων Ενημέρωσης ήταν εκείνη με το λαμπερό καστ – Ryan Reynolds και Gemma Arterton. Πέρα από τους celebrity τίτλους στις βρετανικές εφημερίδες όμως, η Διεθνής Πρεμιέρα του «The Voices» της Marjane Satrapi (Persepolis, 2008)  πρόσφερε στους θεατές μία ταινία mind-provoking, με αλλόκοτη πλοκή που παραπαίει ανάμεσα στην αρρωστημένη φαντασία και την σκληρή πραγματικότητα, ενώ οι δύο διάσημοι ηθοποιοί δε δίστασαν να δοκιμαστούν σε ρόλους – πρόκληση που, όπως δήλωσε η Arterton, σπάνια τούς προσφέρονται.

Τα φώτα της δημοσιότητας κέρδισε επίσης το «They Came Together» του David Wein, με τους Paul Rudd και Amy Poehler. Μία κλασική αμερικανική ρομαντική κωμωδία με ευφυές χιούμορ, το οποίο ωστόσο δεν κατάφερε να αποσπάσει την προσοχή μας από την ομοιότητα της πλοκής με εκείνη του “You’ve Got Mail” με τους Tom Hanks και Megg Ryan. Στέλεχος αλυσίδας  καταστημάτων οδηγεί στην καταστροφή την μικρή επιχείρηση όμορφης κι ευαίσθητης νέας, παρ’όλα αύτα ερωτεύονται μεταξύ τους, λίγο κλάμα λίγο γέλιο, και ζουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσαν και οι νεανικές κωμωδίες Obvious Child, Frank και Hits, χάρη στο φρέσκο, ανατρεπτικό και ευφυές σενάριο, και τις αποκαλυπτικές ερμηνείες που κέρδιζαν τη συμπάθεια του θεατή από το πρώτο λεπτό.

Τα πραγματικά διαμάντια της διοργάνωσης κρύβονταν ωστόσο στις πιο απομακρυσμένες γειτονιές του πλανήτη. Πρώτη στις εντυπώσεις μας, το κοινωνικό δράμα Drunktown’s Finest, μία ταινία που επιχειρεί να αποτινάξει τον βαρύ «τίτλο» της Πόλης των Αλκοολικών ο οποίος σκεπάζει εδώ και δεκαετίες την πόλη που μεγάλωσε η σκηνοθέτης, Sydney Freeland, στα όρια του περιθωριοποιημένου καταυλισμού των Ινδιάνων Ναβάχο στο Νέο Μεξικό. Βαθιά συγκινητική κι ανθρώπινη, η ιστορία της Freeland, η οποία έγραψε και το σενάριο, καταγράφει την εσωτερική πάλη που βιώνουν, διαχρονικά και παγκόσμια, τα «υποσχόμενα» νιάτα κάθε  παρηκμασμένης κοινωνίας. Μία πάλη ανάμεσα στην λαχτάρα τους να ξεφύγουν από το σάπιο περιβάλλον των χαμένων ευκαιριών και της παραβατικότητας που προδιαγράφει το μέλλον τους, και την έμφυτη ανάγκη τους να παραμείνουν πιστοί στην ταυτότητά τους ως μέλη της κοινότητας που τους ανέθρεψε, με όλες της τις ιδιαιτερότητες.

Εξίσου αποκαλυπτική για τις κοινωνικές δομές και τα αδιέξοδά τους, ήταν και η Kumiko, The Treasure Hunter, μία συμπαραγωγή ΗΠΑ – Ιαπωνίας. Ο σκηνοθέτης David Zellner κατάφερε μαγικά να συμφιλιώσει τον σουρρεαλισμό της πραγματικότητας που βιώνει η μοναχική πρωταγωνίστριά του με μία εκπληκτικά ρεαλιστική φωτογραφία που σε καθηλώνει. Η απόκοσμη ομορφιά των τοπίων και η συγκλονιστική μουσική είναι σίγουρα δύο καλοί λόγοι για να σας προτείνουμε την ταινία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υστερεί ούτε σε ερμηνείες ούτε σε σενάριο.

Τέλος, θα ήταν παράλειψή μας να μην αναφερθούμε στις άγνωστες μουσικές ιστορίες που ξεδιπλώθηκαν στις οθόνες του Sundance: το Memphis, ένα ντοκιμαντέρ για τον μουσικό – ποιητή Willis Earl Beal και την πόλη που γέννησε ορισμένους από τους σημαντικότερους μουσικούς του περασμένου αιώνα, και το Finding Fela, μία σοκαριστική ενδοσκόπηση στη ζωή του Νιγηριανού σούπερ σταρ και πολιτικού ακτιβιστή των ‘70s-‘80s, Fela Kuti, δημιουργού του ιδιαίτερου μουσικού είδους afro-beat, από το οποίο πήραμε έντονη γεύση στο πάρτι λήξης του Φεστιβάλ.  

Πόλα Τσώνη