Ο Άκι Καουρίσμάκι έχει ένα Μεγάλο Βραβείο στο τσεπάκι του
Ανταπόκριση-Κριτική από Φ. Βερολίνου Ιάκωβος Γωγάκης
Στο διαγωνιστικό του Φεστιβάλ Βερολίνου, προβλήθηκε σήμερα η πιο αξιόλογη ταινία( μέχρι τώρα) αυτού του τμήματος, με τίτλο « Η Άλλη Πλευρά της Ελπίδας» του Φιλανδού μετρ Άκι Καουρισμάκι. Μπορεί να μην μας μάγεψε όπως τον « παλιό καλό καιρό» ή όσο η γαλλόφωνη προ πενταετίας ταινίας του « Το Λιμάνι της Χάβρης». Πάρα ταύτα, το είπε και το έκανε, να εξερευνήσει σε ένα δεύτερο μέρος μιας εν δυνάμει τριλογίας, ένα θέμα που τον προβληματίζει, τη συνύπαρξη μεταναστών και αυτοχθόνων, την ενσωμάτωση, την καχυποψία και τη βία.
Ομοιότητες με την ιστορία του μικρού μαύρου αγοριού και του ηλικιωμένου λούστρου στο « Λιμάνι της Χάβρης» υπάρχουν.
Αλλά εδώ, στη Φιλανδία πια, ο Καουρισμάκι αποφεύγει πλήρως τους μελοδραματισμούς, αποφορτίζει το βαρύ θέμα, με μουσικές σφήνες, με ροκάδες και μπλουζίστες και με ένα στόρι ιδιαίτερα ευκολοχώνευτο, το γεμίζει με έξυπνες ατάκες-όπως το συνηθίζει- ψυχρό υποχθόνιο χιούμορ , υπαρκτό από την αρχή μέχρι και το τέλος.
Όλα τα πρόσωπα του έργου, πρωτίστως οι δύο πρωταγωνιστές, δηλαδή ο παράνομος μετανάστης από την Συρία( Χαλέντ) και ο ριψοκίνδυνος επιχειρηματίας, ο κ. Γουίκστορμ( ο οποίος αποφασίζει σε μεγάλη ηλικία να αφήσει τη γυναίκα του, να πουλήσει την επιχείρηση κολλαριστών πουκαμίσων και να επενδύσει σε ένα « τελειωμένο» εστιατόριο) κουβαλάνε τα δικά τους βάσανα και τις δικές τους προσδοκίες.
Αυτοί οι δύο -άγνωστοι μεταξύ αγνώστων-, κάποια στιγμή θα συναντηθούν και αρμονικά θα συνεργαστούν, μαζί με άλλους Φιλανδούς « απόκληρους» του συστήματος. Αλλά το κράτος είναι τυπικό και εχθρικό, πάντα καραδοκεί…όπως και οι νεοναζί.
Η σκηνοθετική του οπτική-με το παραδοσιακό 35άρι φιλμ- είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του, άκρως μινιμαλιστική,( ως επί το πλείστον σε εσωτερικούς χώρους) μοιράζει το χρόνο μία στο Χαλέντ, μία στον κ. Γουίκστορμ, μέχρι τη συνάντηση τους και τη δελεαστική κοινή τους πορεία.
Τι είναι τελικά « Η Άλλη Πλευρά της Ελπίδας»; Είναι η κινηματογραφική σφαίρα του Άκι Καουρισμάκι, είναι η πολυπολιτισμική συνύπαρξη, οι ανθρώπινες σχέσεις και οι αλληλεπιδράσεις διαφορετικών κόσμων, σε ένα κράτος που δεν ξεχωρίζει τους δικούς μας από τους δικούς σας.
RELATED ARTICLES
-
-
Άκουσέ με
28/02/2024, 23:31 -
Perfect Days
21/02/2024, 18:08 -
Οι Τελευταίες Αναρτήσεις
-
10/04/2024, 18:23 Τοτέμ
Κριτική Ιάκωβος Γωγάκης Η αγάπη, η ενότητα, η αλληλοβοήθεια, η
Διαβάστε Περισσότερα... -
28/02/2024, 23:31 Άκουσέ με
Κριτική Ιάκωβος Γωγάκης « Στεναχωριέμαι που δεν μπορώ να επικοινωνήσω
Διαβάστε Περισσότερα... -
21/02/2024, 18:08 Perfect Days
Κριτική Ιάκωβος Γωγάκης « Ποιητή των δρόμων» τον αποκαλούσαν οι
Διαβάστε Περισσότερα... -
20/02/2024, 15:04 O ισραηλινός σκηνοθέτης Άμος Γκιτάι ζητάει modus vivendi στη Μέση Ανατολή. «Η Άντρεα Παίρνει Διαζύγιο» ξεχωρίζει στο Πανόραμα
Ανταπόκριση-κριτικές από το 74ο Φεστιβάλ Βερολίνου Ιάκωβος Γωγάκης Το κινηματογραφικό
Διαβάστε Περισσότερα... -
18/02/2024, 03:55 74 Μπερλινάλε: Στο προσκήνιο η τραγική ιστορία της Χίλντε Κόπι, η μεταφυσική Arcadia και η Παλαιστίνη
Ανταπόκριση και κριτικές από το 74ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου
Διαβάστε Περισσότερα... -
16/02/2024, 15:34 « Το Αγαπημένο μου Κέικ». Το ιρανικό σινεμά εξακολουθεί και στην Μπερλινάλε να συγκλονίζει
Κριτική από Φεστιβάλ Βερολίνου Ιάκωβος Γωγάκης Έξοχη αναπαράσταση των ανθρώπινων
Διαβάστε Περισσότερα...