Το Χάρισμα
Πρωτότυπος Τίτλος: Solace
Του Αφόνσο Ποϋάρτ
Με τους Άντονι Χοπκινς,Κόλιν Φάρελ,Άμπι Κόρνις, Τζέφρι Ντι Μόργκαν
Θρίλερ μυστηρίου μεταφυσικών ανησυχιών, με τη δομή του να παραπέμπει πρωτίστως στο serial killer πρότυπο από το «Seven», του 1995, δευτερευόντως στην «Σιωπή των Αμνών», του 1991 και στο νοηματικό επίπεδο, να προσπαθεί να ταυτιστεί με ένα -πέρα για πέρα- επιδερμικό προβληματισμό, γύρω από την ευθανασία και συναφή αυτής θέματα, κάνοντας τον Μίκαελ Χάνεκε και τον Κλιντ Ίστγουντ να μοιάζουν με «γκουρού», μπροστά στον σεναριογράφο του έργου Σον Μπέιλι.
Το Χάρισμα διηγείται την ιστορία του βετεράνου πράκτορα του FBI και της συνεργάτιδος του που ζητούν τη βοήθεια ενός συνταξιοδοτημένου γιατρού, του Τζον Κλάνσι για να επιλύσουν μια σειρά από μυστηριώδεις δολοφονίες. Οι υπερφυσικές δυνάμεις του Κλάνσι, τα ζωντανά και ανησυχητικά οράματα, τον βάζουν στο στόχαστρο του δολοφόνου. Ο γιατρός σύντομα θα αντιληφθεί ότι το χάρισμα του δεν είναι αρκετό ενάντια στις δυνάμεις αυτού του στυγερού εγκληματία.
Παρότι, η κινηματογράφηση του Αφόνσο Ποϋάρτ και η παρουσία των Άντονι Χοπκινς και Κόλιν Φάρελ, είναι στιβαρή, το έργο δεν μπορούμε να το λάβουμε στα σοβαρά, όταν αυτά τα δύο κεντρικά του πρόσωπα, διαθέτουν μια τεράστια γκάμα υπερφυσικών δυνατοτήτων, γνωρίζοντας για το παρελθόν των άλλων, έχοντας ταυτόχρονα τη δυνατότητα να προβλέψουν και το μέλλον, σε ένα -εν τέλει-χιλιοειπωμένο κινηματογραφικό παιχνίδι θύτη-θύματος, του καλού με το κακό.
Δεν θυμάμαι κάποια άλλη ταινία, όπου να γίνεται τόσο συχνά και χωρίς λόγο, επίκληση στα «θεια» (ω μαι γκοντ, ω τζιζους κράιστ, ω μαδερ οφ γκοντ,) με την από μέρους μας διακωμώδηση, να είναι αναγκαία.
Από τις πρεμιέρες της ημέρας, αυτή η μετριότατη ταινία του Αφόνσο Ποϋάρτ ( που δεν βρήκε διανομή ούτε στην Αμερική), κάπως ξεχωρίζει. Την επόμενη εβδομάδα… τα σπουδαία.