Ερασιτέχνης Ζιγκολό(Fading Gigolo)

Κωμωδία, 90’, Η.Π.Α 2013

Του Τζον Τορτούρο

Με τους Τζον Τορτούρο, Γούντι Άλεν,Σάρον Στόουν, Σοφία Βεργκάρα, Βανέσα Παραντί, Λιβ Σρέιμπερ

Σχεδόν τίποτα δεν μπορεί να διασώσει την ιλαροκωμωδία του Τζον Τορτούρο, γύρω από έναν καταθλιπτικό ερασιτέχνη ζιγκολό, παρέα με τον ηλικιωμένο του προαγωγό.  Το έργο θέλει να τιμήσει τόσο το ρεαλιστικό όσο και το φανταστικό σινεμά του Γούντι Άλεν, με αναφορές στο αστικό περιβάλλον της Νέας Υόρκης,  τις νευρώσεις της μέσης ηλικίας και τον απρόσμενο έρωτα ..όλα αυτά στο χαρτί , γιατί  στο «γυαλί» θα χάσει τον δρόμο και θα  καταλήξει με δόσεις προσποιητής μελαγχολίας, ως μη πειστική φαλοκρατική φάρσα, διανθισμένη με σεξουαλικά υπονοούμενα για τις ώριμες και στερημένες γυναίκες που λυσσάνε για ερωτικά τρίγωνα, -και  τις κατανοητές για τις ταινίες του Άλεν – ακατανόητες εδώ, αναδρομές στα οπισθοδρομικά χαρακτηριστικά των ορθοδόξων Εβραίων της Αμερικής.

Ένας βιβλιοπώλης, ο Μάρεϊ( Άλεν), ετοιμάζεται  να βάλει λουκέτο στην επιχείρηση του με την απογοήτευση να τον κυριεύει ακόμα και στα λόγια του « Σπάνια βιβλία αγοράζουν οι σπάνιοι άνθρωποι» τον ακούμε να λέει. Την ίδια στιγμή ο νεαρότερος του φίλος ο καλοδιατηρημένος Φιοραβάντε( Τορτούρο), που είναι ανθοπώλης, δεν τα βγάζει πέρα και ψάχνει μια ακόμη δουλειά για να ενισχύσει το εισόδημά του.

Τότε ο Μάρεϊ ανακαλεί στη μνήμη του  συνομιλία μιας παντρεμένης δερματολόγου (που ερμηνεύει η Σάρον Στόουν), με την κολλητή της (Σοφία Βεργκάρα) για ένα ονειρεμένο τρίο που μέχρι τότε ήταν μόνο παιχνίδι της φαντασίας τους. Η συνέχεια είναι αυτή που φαντάζεστε. Η πλοκή κάπως περιπλέκεται, όταν τις ερωτικές υπηρεσίες του Φιοραβάντε θα τις αναζητήσει η εβραία χήρα Αβιγκάλ ( Βανέσα Παραντί), με τους δυο τους να έρχονται κοντά και στο σώμα και στη ψυχή.

Για όσους δεν γνωρίζουν, ο Τορτούρο είναι  από τους αγαπημένους ηθοποιούς του Μάρτιν Σκορτσέζε και των αδελφών Κοέν, αλλά ο ίδιος δηλώνει θαυμαστής του Γούντι Άλεν, μετά τη συνεργασία τους στο έργο «Η Χάνα και οι Αδελφές της».

Στον « Ερασιτέχνη Ζιγκολό» αντιστρέφονται οι ρόλοι, ο Άλεν παίζει, ο Τορτούρο σκηνοθετεί, ταυτόχρονα και πρωταγωνιστεί. Από το πρώτο πανοραμικό πλάνο της Νέας Υόρκης μέχρι και το τελευταίο, είναι ξεκάθαρο ότι ο σκηνοθέτης πειραματίζεται στην αισθητική της εικόνας και των τζαζ μουσικών του Άλεν,  σαν να του λέει » Θέλω να φτάσω κοντά στον “Νευρικό Εραστή” και στο “Μανχάταν”». Για να είμαστε ειλικρινείς, άλλο το θέλω κι άλλο το μπορώ. Το σενάριο του είναι πάνω στην άμμο φτιαγμένο,  η ιστορία στηρίζεται στο αρχαιότερο επάγγελμα  αλλά αυτό παρουσιάζεται άνευ ουσίας και περιεχομένου…ωσεί παρών.

Μετρημένες στα δάχτυλα οι φωτεινές σκηνοθετικές μικρό εμπνεύσεις, που δεν αλλάζουν την εικόνα, ενός μη διασκεδαστικού και πληκτικού έργου. Θα ξεχωρίζαμε την εντός πλάνου αυτοσχεδιαστική παρουσία του Γούντι Άλεν, που χαρίζει απλόχερα το γέλιο,  ως ιντελεκτουέλ νταβατζής. Σαρδόνιο χιούμορ, ευφυολογήματα  και αυτοσαρκασμός από τον 79άρη γκουρού του σινεμά, ακόμα και για τη δικαστική περιπέτεια του 1977, όταν κατηγορήθηκε για σεξουαλική κακοποίηση της 13χρόνης θετής του κόρης. Η Σάρον Στόουν σε ρόλο φαμ φατάλ, που της ταιριάζει γάντι, πρόθυμη ανά πάσα στιγμή να  υποκύψει στον πειρασμό της αρσενικής γοητείας, η κάμερα θα καταγράψει  -επί σκοπού- τα καλλίγραμμα της πόδια, με τέτοιο τρόπο που να παραπέμπει στο αλήστου μνήμης σταυροπόδι της από το «Βασικό Ένστικτο», σέξι κι εκθαμβωτική -ακόμα και στα 56 της – σαν να μην πέρασε μια μέρα.

Ο “Ερασιτέχνης Ζιγκολό” από 3/7 στους κινηματογράφους σε διανομή Village