Οι Ταινίες της Εβδομάδας από 26 Μαΐου στους Κινηματογράφους

Επιμέλεια-Κριτικές Ιάκωβος Γωγάκης

1. Η Αλήθεια

Βιογραφικό Δράμα , 125′ , Η.Π.Α 2015

Πρωτότυπος Τίτλος:  Truth , Διανομή Seven

Του Τζέιμς Βάντερμπιλτ

Με τους Ρόμπερτ Ρέντφορντ, Ντένις Κουέιντ, Ελίζαμπεθ Μος, Τόφερ Γκρέις

 ΠΛΟΚΗ

Το πρωί της 9ης Σεπτεμβρίου 2004, η βετεράνος παραγωγός του δελτίου ειδήσεων του CBS, Μέρι Μέιπς, πίστευε ότι είχε κάθε λόγο να αισθάνεται περήφανη για τη δουλειά της. Μέχρι το βράδυ της ίδιας μέρας, η Μέιπς με τον παρουσιαστή του δελτίου Νταν Ράδερ, θα δεχόντουσαν πολύ σκληρή κριτική κι έλεγχο.

Το προηγούμενο βράδυ, ο Ράδερ παρουσίασε στην εκπομπή 60 Minutes I, αποδείξεις ότι ο πρόεδρος Τζορτ Μπους είχε βρει τρόπο να αποφύγει τη στρατιωτική του θητεία από το 1968 έως το 1974. Η εκπομπή υποστήριξε ότι ο Τζορτζ Μπους χρησιμοποίησε οικογενειακές γνωριμίες και πολιτική δύναμη για να μη στρατολογηθεί στο πόλεμο του Βιετνάμ, αλλά να καταταχθεί στην Εναέρια Εθνοφρουρά του Τέξας. Ωστόσο, ούτε στο σώμα του Τέξας παρουσιάστηκε ποτέ.

 ΚΡΙΤΙΚΗ

Στα αχνάρια του πρόσφατα και βραβευμένου με Όσκαρ « Spotlight» και  θέλοντας να θυμίσει το κλασικό φιλμ « Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου», θα περίμενε κανείς το έργο αυτό να είναι άκρως πολιτικό, εξαιτίας του θέματος που διαπραγματεύεται…τελικά δεν είναι. Ο πρώην πρόεδρος των Η.Π.Α Τζορτζ Μπους Τζούνιορ βρίσκεται στον πυρήνα αυτής της ιστορίας,  μα το όνομα του σε ελάχιστες περιπτώσεις αναφέρεται και οι -εν εξελίξει- αποκαλύψεις για το εάν υπηρέτησε και που τη στρατιωτική του θητεία εντάσσονται στη κινηματογραφική ματιά του μυστηρίου και της ερευνητικής δημοσιογραφίας. Βέβαια, το ίδιο το θέμα φαίνεται να είναι ήσσονος σημασίας, εν αντιθέσει με τη παιδοφιλία του  ”Spotlight” και με το Γουοτεργκέιτ του « Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου».

Χαρτιά πάνε και έρχονται, οι συσκέψεις είναι ατελείωτες στα δημοσιογραφικά γραφεία,  ονόματα και αρκετό μπλα μπλα, το κουβάρι ξετυλίγεται μέσα από τα ήξεις, αφήξεις ντοκουμέντα και τις παραπλανητικές μαρτυρίες. Το πιο ενδιαφέρον σημείο του έργου, είναι ο τρόπος που παρουσιάζεται ο φόβος των υπευθύνων του CBS στο να οδηγήσουν την έρευνα μέχρι την «αλήθεια», που θα είχε ως συνέπεια  τον οικονομικό στραγγαλισμό του δικτύου και απώλεια διαφημιστικών εσόδων. Η παρουσία  του Ρόμπερτ Ρέντφορντ και της Κέιτ Μπλάνσετ είναι  ένα ακόμα  δέλεαρ σε ηθικούς και καθαρούς ρόλους, ταγμένοι στο να υπηρετούν με πάθος την  ανιδιοτέλεια του δημοσιογραφικού λειτουργήματός. Η σκηνοθεσία ανήκει στο γνωστό σεναριογράφο του “Zodiac”Τζέιμς Βάντερμπιλτ.

2. Υπόθεση Άγνωστο DNA

Έγκλημα, Δράμα, 120, Γαλλία 2014,

  Πρωτότυπος Τίτλος: l’affaire sk1, Διανομή Δαναός

Του Φρεντερίκ Τελιέ

Με τους Ραφαέλ Περσονάζ, Ανταμά Νιανέ, Ναταλί Μπαγιέ, Ολιβιέ Γκουρμέ, Τιερί Νουβίκ

ΠΛΟΚΗ

Παρίσι, 1991. Ο Φρανκ Μάνιε, ένας νεαρός επιθεωρητής κάνει τα πρώτα του βήματα στο Τμήμα Διερεύνησης Εγκλημάτων. Η πρώτη του υπόθεση αφορά στη δολοφονία μιας κοπέλας. Σιγά-σιγά, παρόμοιες υποθέσεις, αρχίζουν να ενώνουν τις κουκίδες και να σχηματίζουν το προφίλ ενός κοινού δράστη.
Η ταινία βασίζεται στην αληθινή ιστορία που συγκλόνισε το Παρίσι τη δεκαετία του 90. Ακολουθεί την έρευνα, διάρκειας 7 ετών, τη συμμετοχή στην υπόθεση 4.000 αστυνομικών, τη σύλληψη και τη δίκη του πρώτου δράστη που ταυτοποιήθηκε μέσω εξέτασης DNA.

 ΚΡΙΤΙΚΗ

Γαλλικό αστυνομικό και δικαστικό θρίλερ του πρωτοεμφανιζόμενου στα κινηματογραφικά δρώμενα Φρεντερικ Τελιέ, έργο βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, της ίδιας λογικής με το “Seven”  και με το “Zodiac”  του Ντέιβιντ Φίντσερ και με  τόσα άλλα που προσπαθούν να ανακαλύψουν τον εγκληματία και την εξερεύνηση της  ψυχολογίας των κατά συρροή δολοφόνων.
Η κάμερα του Τελιέ  ζουμάρει εναλλάξ , είτε πάνω στον νεαρό ντετέκτιβ είτε στον κατηγορούμενο και στην αίθουσα δικαστηρίου, αρνείται όμως να δείξει το πως  διαπράττονταν οι δολοφονίες. Αυτή η εναλλαγή μπορεί να λειτουργεί αποπροσανατολιστικά, βέβαια το σασπένς κυριαρχεί από την αρχή μέχρι το τέλος,προσδίδοντας στους χαρακτήρες ένα ειδικό βάρος ηθικών επιλογών και τύψεων, που τους στοιχειώνουν, ακόμα και της δικηγόρου που ανέλαβε την υπεράσπιση του βασικού κατηγορούμενου.

Υπαρκτή είναι η υπερβολή και η υπερ-δραματοποίηση του λόγο και των εκφράσεων, ένα έργο πομπώδες που προσπαθεί εσκεμμένα να σοκάρει και να συγκινήσει. Το ενδιαφέρον κρατιέται  ζωντανό  από το  ίδιο το  θέμα και τη στόφα των Γάλλων ηθοποιών. 

3.Γλυκιά Απόδραση

Ρομαντική κομεντί,111′, Η.Π.Α 2014

Πρωτότυπος Τίτλος:  Comme un avion: Γλώσσα: Γαλλικά Διανομή Filmtrade

Του Μπρουνό Πονταλιντές

Με τους Μπρούνο Πονταλιντές, Σαντρίν Κιμπερλέν, Πιερ Αρντιτί, Ανιές Ζαουί, Βιμάλα Πονς, Μισέλ Βιγιερμόζ, Ντενίς Πονταλιντές, Νοεμί Λοβσκί, Λεσλί Μανί

ΠΛΟΚΗ

Ο Μισέλ είναι πενηντάρης γραφίστας, σε κρίση μέσης ηλικίας. Μέσω διαδικτύου παραγγέλνει ένα καγιάκ με σκοπό μια ΓΛΥΚΙΑ ΑΠΟΔΡΑΣΗ. Κωπηλατώντας διασχίζει την υπέροχη γαλλική εξοχή και μέσα από μια σειρά απρόσμενων συναντήσεων έρχεται σε επαφή με τα πραγματικά του αισθήματα.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Με το χιλιοειπωμένο θέμα της υπαρξιακής κρίσης κατά την περίοδο της μέσης ηλικίας καταπιάνεται ο Γάλλος σκηνοθέτης Μπρουνό Πονταλιντές, στην απέλπιδα προσπάθεια του ήρωα του( τον οποίο ερμηνεύει ο ίδιος), για λίγο να ξεφύγει από τη σύζυγό και από τα συνηθισμένα. Το κίνητρό του είναι ένα χόμπι και παράλληλα  το απωθημένο  μιας ολόκληρης ζωής, το οποίο πραγματοποιεί κατά την περίοδο των καλοκαιρινών του διακοπών.

Όσοι είδατε το πρόσφατο έργο το ” Ταξίδι στην Αλαμπάμα“, η “Γλυκιά Απόδραση” θα σας το θυμίσει. Πρόκειται για κωμωδία καταστάσεων με έντονο το στοιχείο των κρυφών επιθυμιών που πραγματώνονται και άλλες παραμένουν ανεκπλήρωτες στο φαντασιακό, αλλά τίποτα περισσότερο από μια ράθυμη χιουμορίστικη αφήγηση( περιπέτεια,απιστία κλπ), μιας απλουστευμένης αισθητικής της Νουβέλ Βαγκ εποχής,  που αντιπροσωπεύει τον προσωπικό κόσμο του εμπνευστή της, αλληλεπιδρώντας θετικά μόνο με ένα  μικρό αριθμό σινεφίλ ακροατηρίου. Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Αθήνας.

ΠΛΟΚΗ

Ο τραγικός έρωτας ανάμεσα σε μια Ελληνοεβραία και έναν αξιωματικό των Ναζί, συμβολίζοντας την ανθρώπινη αγνότητα η οποία νικιέται από το φασισμό και τις φυλετικές προκαταλήψεις.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Τομή στο παγκόσμιο σινεμά της δεκαετίας του ’50, γερμανική ταινία που σόκαρε το Φεστιβάλ Καννών το 1959  και από τα χέρια του Μιχάλη Κακογιάννη της δόθηκε το Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής. Για πρώτη φορά γίνεται αναφορά στα θύματα της  Ελληνικής Κατοχής,  για τους χιλιάδες Εβραίους της Θεσσαλονίκης που στάλθηκαν στο Άουσβιτς ή εξοντώθηκαν εντός της χώρας.  Οι πρωταγωνιστές είναι λούμπεν, κατατρεγμένοι προλετάριοι, η κινηματογράφηση υιοθετεί την αισθητική του ιταλικού ρεαλισμού του  Φελίνι,  από το ” La Strada” του 1954  και η υπόκωφη συγκλονιστική ερωτική ιστορία της ελληνοεβραίας και του Γερμανού Ναζί  παίζεται από  τη Βουλγάρα Σάσα Κρουσάρσκα και το Γερμανό  Γιούργκεν Φρόριεπ. Άγνωστο παραμένει, εάν μπορούσε ο σκηνοθέτης να επιλέξει Έλληνες ηθοποιούς και ένα ερώτημα για το γεγονός πως αναφερόμαστε σε  ελληνοεβραίους και το ελληνικό στοιχείο απουσιάζει, πλην του ήχου ενός μπουζουκιού που τον ακούμε σε κάποια στιγμή στα αρχικά στάδια της ταινίας.