Ταξίδι στην Ιταλία

Κωμωδία, Δράμα,108′ Μ. Βρετανία 2014

Του Μάικλ Γουίντερμπότομ

Με τους  Στιβ Κούγκαν, Ρομ Μπράιντον

Με το ίδιο καστ ηθοποιών, το δυναμικό δίδυμο Steve Coogan και Rob Brydon επέστρεψε στις κινηματογραφικές αίθουσες ο Michael Winterbottom. Η νέα παραγωγή, sequel στο «The trip»(2010), ευχάριστα μας ταξιδεύει αυτή τη φορά, από το Ηνωμένο Βασίλειο στην Ιταλία δημιουργώντας την απορία εάν θα υπάρξει και ποια θα είναι η συνέχεια της συνεργασίας των δυο κωμικών σε ένα μελλοντικό τρίτο μαγευτικό προορισμό.

Το «The Trip to Italy» αφορά και πάλι ένα γαστρονομικό road trip. Ακολουθεί τους δυο χαρακτήρες πέραν από τη περιδιάβαση στα άδυτα των υδατανθράκων, των θαλασσινών και λοιπών εδεσμάτων που παρελαύνουν εντυπωσιακά στα πιάτα και τα ποτήρια τους, από τη βόρεια Piemonte στην ακτή του Αμάλφι, προς περισυλλογή του απαραίτητου υλικού από έξι ιταλικά εστιατόρια για τις ανάγκες των κριτικών τους κειμένων για την «The Observer» του Λονδίνου. Ταξιδεύοντας με ένα Mini Cooper και έχοντας το Jagged Little Pill (1995) της Alanis Morissette να τους συντροφεύει στη διαδρομή, ο Coogan και Brydon συμπληρώνουν το χρόνο μεταξύ δειγματοληψίας, γευμάτων και διαμονής σε παραδεισένιους προορισμούς και εντυπωσιακούς ξενώνες, με σκέψεις για την τέχνη, τη λογοτεχνία, τη ζωή και μια αδιάκοπη αναπαράσταση διαλόγων πληθώρας χαρακτήρων από κλασικές και μη κινηματογραφικές παραγωγές.

Λογοτεχνική τους αναφορά, αυτή τη φορά, ο Λόρδος Βύρων, ο οποίος έζησε στην Ιταλία το 1817, πριν από τη συμμετοχή του στην ελληνική επανάσταση. Με ρομαντική και ποιητική αφήγηση, ενίοτε με χιούμορ και τη συντροφιά των (λογοτεχνικών και καλλιτεχνικών) φαντασμάτων, οι δυο τους στοχάζονται για τον έρωτα, τη ζωή και το θάνατο.

Το παλιό και το νέο, το θνητό και το αιώνιο εναλλάσσονται όχι μόνο ως σχήματα λόγου αλλά και ως διάσπαρτες αναφορές σε εικόνες καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας. Η θεματολογία που επιλέγει ο Winterbottom, σοβαροφανής για αυτή τη ταινία και μια τάση μελαγχολίας η οποία προκύπτει από τη συγκρουόμενη συνύπαρξη των εν λόγω στοιχείων εξαλείφεται, και επιτυγχάνεται τελικά εξισορρόπηση από τη γενικότερη αισθητική του φιλμ που υπαγορεύει το χιούμορ, το λογοπαίγνιο, τη χαλαρότητα και τέρψη στο ηλιόλουστο μεσογειακό σκηνικό, που περιβάλλει τους πάντες. Μετατοπίζοντας ακόμη περισσότερο (σε σχέση με την πρώτη του ταινία) τη βαρύτητα από το γαστρονομικό κομμάτι αυτού του ταξιδιού, ο Winterbottom, μας περιγράφει άρτια τη νέα ιστορία που πλάθει για τους δυο συνεργάτες, δημιουργώντας μας την επιθυμία να κρατάμε σημειώσεις για τους όποιους προορισμούς με το λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό υπόβαθρο, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως το φιλμ παραπέμπει σε ταξιδιωτικό.

                                  “Ταξίδι στην Ιταλία” από 25 Ιουνίου στους κινηματογράφους σε διανομή Filmtrade